było sobie derby... (cz.2)

Gdy opadły już emocje po zakupie mojego pierwszego własnego samochodu, nadszedł czas na bliższe zapoznanie się z nim. Zrywanie pokrowców z foteli, awaryjne otwieranie bagażnika (z kluczyka się nie otwierał) , wyciąganie dywanów itd.. Po tych zabiegach wyłonił się prawdziwy obraz Derby.. chciałoby się rzec -destruction derby! Początkowo miałem ochotę go oddać. Jednak gdy obejrzałem kilka relacji z remontów polo 86c, stwierdziłem, że nie taki diabeł straszny.



Kilka dziurek w podłodze to nie koniec świata. Powoli i sumiennie zaopatrywałem się w niezbędne części o których była mowa we wcześniejszych wpisach (przede wszystkim elementy wnętrza) i tak gdy już większość z nich została wymieniona, nadszedł czas na prace blacharsko-lakiernicze.

 W ruch poszły narzędzia zakupione specjalnie na tą okazję, które w rękach Sepo wyglądały naprawdę profesjonalnie! :D

 

Tak też walka z rdzą została rozpoczęta na poważnie. Każda część nadwozia wymagała ingerencji w jej powłokę lakierniczą. Po całym dniu szlifowania, podcinania, spawania, młotkowania i sam Bóg wie czego jeszcze, naszym oczom ukazał się niebagatelny widok:

Wybaczcie nam jakość zdjęć. Po całym dniu pracy, nawet aparat odmówił posłuszeństwa.


C.D.N.